Quran Surah Al A’la Transliteration |
Ayat: 19 Meaning of Surah: The Most High Number surah: 87 |
Bismillaahir Rahmaanir Raheem |
| 1. Sabbihisma Rabbikal A’laa |
| 2. Allazee khalaqa fasawwaa |
| 3. Wallazee qaddara fahadaa |
| 4. Wallazeee akhrajal mar’aa |
| 5. Faja’alahoo ghusaaa’an ahwaa |
| 6. Sanuqri’uka falaa tansaaa |
| 7. Illaa maa shaaa’al laah; innahoo ya’lamul jahra wa maa yakhfaa |
| 8. Wa nu-yassiruka lilyusraa |
| 9. Fazakkir in nafa’atizzikraa |
| 10. Sa yazzakkaru maiyakhshaa |
| 11. Wa yatajannabuhal ashqaa |
| 12. Allazee yaslan Naaral kubraa |
| 13. Summa laa yamootu feehaa wa laa yahyaa |
| 14. Qad aflaha man tazakkaa |
| 15. Wa zakaras ma Rabbihee fasallaa |
| 16. Bal tu’siroonal hayaatad dunyaa |
| 17. Wal Aakhiratu khairunw wa abqaa |
| 18. Inna haazaa lafis suhu fil oolaa |
| 19. Suhufi Ibraaheema wa Moosaa |
Quran Transliteration |
Surah Al A’la Farsi Translation
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿١﴾
(1) نام پروردگار برتر و بلند مرتبه ات را
[از هرچه رنگ شرک خفی و جلی دارد] منزّه و پاک بدار.
[از هرچه رنگ شرک خفی و جلی دارد] منزّه و پاک بدار.
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٢﴾
(2) آنکه آفرید، پس درست و نیکو گردانید.
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ﴿٣﴾
(3) و آنکه اندازه قرار داد و هدایت کرد،
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ﴿٤﴾
(4) و آنکه چراگاه را رویانید،
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ﴿٥﴾
(5) و آن را خاشاکی سیاه گردانید،
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ ﴿٦﴾
(6) به زودی قرآن را بر تو می خوانیم، پس
هرگز فراموش نخواهی کرد،
هرگز فراموش نخواهی کرد،
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا
يَخْفَىٰ ﴿٧﴾
يَخْفَىٰ ﴿٧﴾
(7) جز آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و
آنچه را پنهان است، می داند.
آنچه را پنهان است، می داند.
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٨﴾
(8) و تو را برای آسان ترین راه [که شریعت
سمحه و سهله است] آماده می کنیم.
سمحه و سهله است] آماده می کنیم.
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ
﴿٩﴾
﴿٩﴾
(9) پس [مردم را] اندرز ده، اگر اندرز سودمند
افتد.
افتد.
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ ﴿١٠﴾
(10) کسی که از خدا می ترسد، به زودی متذکّر
می شود.
می شود.
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿١١﴾
(11) و کسی که از همه بدبخت تر است از آن
کناره می گیرد.
کناره می گیرد.
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ
﴿١٢﴾
﴿١٢﴾
(12) همان کسی که در آتش بزرگ تر در می آید.
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا
يَحْيَىٰ ﴿١٣﴾
يَحْيَىٰ ﴿١٣﴾
(13) آن گاه در آنجا نه می میرد و نه به خوشی
زندگی می کند.
زندگی می کند.
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ﴿١٤﴾
(14) بی تردید کسی که خود را [از زشتی های
باطن و ظاهر] پاک کرد، رستگار شد.
باطن و ظاهر] پاک کرد، رستگار شد.
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿١٥﴾
(15) و نام پروردگارش را یاد کرد، پس نماز
خواند.
خواند.
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
﴿١٦﴾
﴿١٦﴾
(16) [ولی شما منکران لجوج به سوی راه
رستگاری نمی روید] بلکه زندگی دنیا را [بر آن] ترجیح می دهید.
رستگاری نمی روید] بلکه زندگی دنیا را [بر آن] ترجیح می دهید.
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾
(17) در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است.
إِنَّ هَـٰذَا لَفِي الصُّحُفِ
الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾
الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾
(18) همانا این [حقایق] در کتاب های آسمانی
پیشین هست.
پیشین هست.
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ ﴿١٩﴾
(19) [در] کتاب های ابراهیم وموسی.